time cuti ari tu, my sis nak makan tomyam. mama plak balik kg tengok opah n atok. jadi, sy lah yg menjadi tukang masak kepada mereke ini....
fatin a.k.a mek
naim
mereka ini sgt la kuat makan... ntah ape yg ade dlm perut tu pun xtau la... tp sy lagi kuat mkn dari dorang.. muahahaha... maka, bermula pencarian resepi di internet, time kasih pada en.google... bila dah tau bahan2 utk wat tomyam ni, sy pun segera la ke kedai utk membeli bahan2nye..
actually wat tomyam ayam je.. n ramuan yg plg dikehendaki adalah daun limau purut, klau xde xsedap la kan.. tp daun tu la yg di cari merata xjumpe.. last2 g kedai dekat ngan umah, n ade daun tu, tp Ya Allah, tersangaaaaaaaaaat la hepi... nak tau rupa die camne? ni ha..
mesti semua ckp dapat free kan? no..no..no... sehinggit kot harge die.. ngan layunye.. langsung dah xde bau.. bau pun ade xde je... sampai makcik yg de skali kat kedai tu pun ckp klau daun mcm ni, bagi free je la... sy pun wat2 la muke kesian...tp nak wat camne, de tokey tu kesah?? xhinginnye die bagi free... eeeii... tp mengenangkan bdk2 kat umah tu nak mkn, hulur jugak la RM1. yeee... mmg la sehinggit tu xde pe sgt, tp dgn keadaan barang yg begitu, sangatla mendukacitakan... kalu kdai bangsa asing xpe lagi, ni kedai melayu dik non... sedih kot..hmmm...
tp..tp..tp...alhamdulillah, tomyam pun jadi walaupun tidak mengeluarkan bau yg sepatutnye, tetap kenyang. mama balik dari kg, sy pun terus bukak citer...
me: mak nak tau, kedai tuuut jual daun liamu purut yg dah layu sampai sehinggit (ala2 mami yg xbape nak jarum.)
mama: la... nape xambik kat umah cik ju je? dienye daun limau gemuk2 lagi...
me: @__@
pas kejadian itu, nak masak tomyam je, sy akn serbu blakang umah cikju utk mengambil limau purut..
~sekian~
